Drie weken geleden heeft juf Anna van basisschool De Vuurvlinder in Amsterdam iets ongelooflijks gepresteerd: ze heeft de quantum grens doorbroken en haar klas geleerd hoe ze door muren kunnen lopen.

De meeste mensen denken dat het onmogelijk is om door vaste materie heen te gaan, zoals muren of bomen. Dit klopt volgens de klassieke natuurkunde, die ons vertelt dat fysieke objecten bestaan uit atomen die stevig met elkaar verbonden zijn. Om door een muur heen te gaan, zouden we al die atomen moeten opzij duwen. Dit is echter theoretisch onmogelijk vanwege de wetten van de thermodynamica, die stellen dat het onmogelijk is om meer energie uit een systeem te halen dan erin wordt gestopt.

Maar in de quantummechanica, de wetenschap van de allerkleinste deeltjes, gelden andere regels. Daar kunnen objecten zich tegelijkertijd op verschillende plekken bevinden en kunnen deeltjes door barrières heen 'tunnelen' zonder erdoorheen te breken.

Juf Anna heeft deze theorieën gebruikt om haar klas te leren hoe ze door muren heen kunnen gaan. Dit deed ze door een experiment uit te voeren waarbij ze twee blokken metaal tegenover elkaar plaatste. Deze blokken hebben elk een opening die groot genoeg is om een ​​deeltje door te laten, maar te klein voor een heel menselijk lichaam.

De volgende stap was om een ​​aantal van haar studenten te leren hoe ze hun atomen in zo'n toestand konden brengen dat ze door de openingen in de metaalblokken konden tunnelen. Dit is waar de quantummechanica een rol speelt. Door het toepassen van een techniek genaamd kwantumverstrengeling, slaagden de kinderen erin om door de openingen te gaan zonder erdoorheen te breken.

Dit experiment geeft aan dat als we in staat zijn om voldoende controle over kleine deeltjes te hebben, er een mogelijkheid is om door vaste objecten heen te gaan. Hoewel het misschien niet praktisch is om dit op grote schaal te doen, toont het onderzoek van juf Anna de kracht en mogelijkheden van quantumfysica.

Ze waren erg nieuwsgierig en ze wilden graag leren hoe ze door muren konden lopen.

De prestatie van juf Anna is opmerkelijk omdat de quantummechanica een zeer complex onderwerp is en meestal door experts op dit gebied wordt bestudeerd. Door de concepten aan haar klas te leren, heeft ze niet alleen de wereld van de wetenschap toegankelijker gemaakt voor kinderen, maar ook hun nieuwsgierigheid en interesse in de wetenschap aangewakkerd.

Deze doorbraak laat ook zien hoe belangrijk het is om in het onderwijs te investeren en leraren te ondersteunen bij het vinden van innovatieve manieren om wetenschap en technologie toegankelijker te maken voor jongere generaties.

Tot slot is dit een opwindende tijd voor de quantummechanica en de bijbehorende technologieën, met potentieel grote implicaties voor de toekomst. Danzij deze nieuwe experimenten en ontdekkingen worden we stap voor stap wijzer over hoe we de wereld om ons heen beter kunnen begrijpen en beïnvloeden.